The Power and Risks of Connectivity
Door Bram Leferink op Reinink | deelnemer NAHSS 2021
Ondanks de onvergetelijke ervaringen heeft mijn NAHSS-ervaring wel iets weg van een klucht met mij in de hoofdrol en de pandemie als decor. Het begon met de teleurstellende mededeling dat de 2020-editie was afgelast. Maar niet getreurd, dacht ik, ik geef me gewoon op voor de volgende editie. En met succes: mijn NAHSS-avontuur kon beginnen!
Toen onze samenleving nog lockdown na lockdown te verduren kreeg, was het onmogelijk om het kick-off weekend, de partnerbezoeken en de masterclasses fysiek te organiseren. Daarom nam ik met mijn NAHSS-lichting online deel aan onder andere een training van McKinsey, een inhousedag van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en een Chinese kookworkshop. Alles was tot in de puntjes georganiseerd, maar toch bleef er iets knagen. Ik meen dat we beseften dat de werkelijke power of connectivity – het thema van onze editie – lag besloten in de fysieke ontmoeting.
Online Chinese kooklessen
Mijn projectgroep waarmee we voor PwC onderzoek deden naar digital networking
Daarom was het een opluchting voor velen toen we te horen kregen dat het zomerprogramma fysiek zou plaatsvinden. De take-off vond plaats in Haarlem. Hier kwamen we voor het eerst samen en presenteerden onze consultancyprojecten aan elkaar. Aan het einde van de dag vlogen we uit naar Rotterdam, Leiden of Eindhoven om het eerste deel van het programma door te brengen aan de universiteit. Eenmaal op mijn hotelkamer – en hier begint de klucht – kreeg ik een appje binnen van een vriend die positief getest was. Omdat ik hem die dag daarvoor nog had gezien, kon ik maar een ding denken: na de 2020-editie valt nu ook mijn 2021-editie in duigen. En ja hoor, ’s nachts kreeg ook ik klachten en de morgen daarop was ook mijn zelftest positief. Het leverde mij naast de beruchte bijnaam patient zero ook een schuldgevoel op voor de mensen die door mij in quarantaine moesten. Hoewel ik de eerste was, was ik zeker niet de laatste. De dagen daarop bleek dat er een heuse coronagolf onder studenten door het land gierde.
Maar uiteraard heeft ieder nadeel zijn voordeel. Als patient zero mocht ik ook weer als eerste uit quarantaine, zodat ik de tweede week van het zomerprogramma fysiek kon bijwonen. Die begon met een bezoek aan de Chinese ambassade in Den Haag, waarbij de spanning even hoog opliep toen een student het lef had om over de Oeigoeren te beginnen. De rest van de week bestond uit een programma vol met inspirerende lezingen en genoeg vrije tijd om te genieten van de faciliteiten van het Hilton Hotel in Soestduinen. Als klap op de vuurpijl was mij de eer toegedaan om samen met een teamgenootje ons consultancyproject te presenteren voor onze mede-NAHSS’ers en een kritische jury.
Ik kijk terug op de NAHSS als periode waarin ik onder andere beter heb leren presenteren, netwerken en samenwerken. Maar ook als een periode waarin ik veel heb geleerd over de aangesloten partners en natuurlijk China. Ik kan niet anders dan de NAHSS van harte aanbevelen en hoogstwaarschijnlijk houd je er net zoals ik een paar mooie vriendschappen aan over.
